Λοιπόν; Τι σκέφτεστε; μου λέει.
Ο πλανήτης της Στέλλας Μαρή κινείται στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας- όρος στον οποίο η ίδια αντιδρά, καθώς "στη τέχνη όλα αφορούν την φαντασία". Ο πλανήτης Άριστος, αποφασίζει την αποστολή κατοίκων του, των Ηρακλειδών, στη Γη, με σκοπό την αποτροπή της εξαφάνισης της. Όμως σύντομα τον χαρά διαδέχεται ο φόβος, την ποίηση, το έγκλημα, και οι Ηρακλειδείς θα κληθούν να επιστέψουν στον πλανήτη τους, αφού έχουν κάποιοι ήδη μυηθεί στο "φαινόμενο" του Έρωτα, μεταξύ των οποίων και η Αλκμήνη, που μάς μιλά για το ταξίδι της αυτό, από τον πλανήτη της, στη Γη...
Σκόνη του σώματός μου
Τί ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με τον κόσμο του βιβλίου ?Κάθε φορά που περνούσε από το μυαλό μου η σκέψη να εκδώσω ένα βιβλίο, το άφηνα για το μέλλον... βλέπετε είμαι αρκετά αναβλητική σε κάποια πράγματα, ειδικά όταν αυτά αφορούν προσωπικά μου κομμάτια όπως αυτή η ποιητική συλλογή. Η συνεργασία μου με τους εκδότες της "Κουίντα" προέκυψε πρωταρχικά με αφορμή το Ψηφιακό Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίο και διοργανώνουν κι εγώ είχα το ρόλο της παρουσιάστριας. Αυτή η γνωριμία δεν άργησε να γίνει ο καταλύτης στη δημιουργία του συγκεκριμένου βιβλίου. Ίσως πάλι να είναι κι αυτό που λένε πως τα πράγματα συμβαίνουν στο σωστό "timing", εξάλλου πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο.
«Πλούσιος είναι αυτός που διαθέτει ελεύθερο χρόνο» λένε. Για κάποιον λόγο πάντα αισθανόμουν ότι έχω ελεύθερο χρόνο. Ο ελεύθερος χρόνος λοιπόν… Χρειάζεται να έχεις ένα «περίσσευμα» για ν ασχοληθείς με την Ποίηση... ένα περίσσευμα χρόνου με την έννοια ενός υ π α ρ ξ ι α κ ο ύ περισσεύματος… που, μάλιστα, θέλεις να δώσεις...
Από θαμπό γυαλί ο κόσμος
Ο Ηλίας Μπούσιος σπούδασε μαθηματικά και ξένες γλώσσες. Άρχισε να γράφει ποίηση απ’ την εφηβεία του. Έχοντας ταξιδέψει αρκετά, σπουδάζοντας το βιβλίο του εαυτού του και του κόσμου κι έχοντας δοκιμαστεί σε πολλά επαγγέλματα, βρήκε τον δρόμο του και τον λόγο της ύπαρξης του στην ποίηση. Συμμετείχε στην ανθολογία Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση και στη Φιλολογική Πρωτοχρονιά του 2021. Αυτή είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή
Εξισορρόπηση
Η Μαρία Πέτρου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στη σχολή Βακαλό. Είναι συντηρήτρια και κατασκευάστρια πολλών αντικειμένων τέχνης, συγγραφέας και μεταφράστρια, μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας (ΑΛΕΦ) και της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ).
Tο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας (AIDFF) θα διεξαχθεί 11 με 17 Απριλίου, στον ιστορικό κινηματογράφο Studio New Star Art Cinema. Στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα διαγωνιστούν ογδόντα ταινίες από όλες τις κατηγορίες του Νέου Σινεμά με πολλές πρεμιέρες από τριάντα χώρες. Το Φεστιβάλ, προωθώντας την ιδέα του ψηφιακού κινηματογράφου, προσδιόρισε και προώθησε την έννοια του Νέου Κινηματογράφου και αποτελεί το μοναδικό φεστιβάλ στην Ελλάδα και από τα λίγα στην Ευρώπη που αγκάλιασε όλα τα είδη της κινηματογραφικής τέχνης. Ταινίες μυθοπλασίας μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ, κινουμένων σχεδίων πειραματικές, video- art, video- dance, που δημιουργήθηκαν με τη χρήση των νέων ψηφιακών μέσων βρήκαν στέγη και μέσα από αυτήν τη συνθήκη δημιουργείται μία νέα γενιά δημιουργών με ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς διαχωριστικές γραμμές.
Ένα δροσερό ερωτικό παραμύθι που παίζει με το κλασσικό μοτίβο της συνάντησης του πρίγκιπα και της φτωχής κοπέλας. Μετά από πολλές περιπέτειες η Άννα, μια σύγχρονη κοπέλα που κινείται μέσα στο μυθικό τοπίο του παραμυθιού, βρίσκει την ευτυχία και την αγάπη.
Μια ευρυματική μεταφορά του παραμυθιού του Όσκαρ Ουάιλντ "Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας", από την πένα της γνωστής συγγραφέως Βασιλικής Κάππα. Το συγκινητικό, λιτό παραμύθι μεταφέρεται στο θέατρο, εμπλουτίζεται από θεατρικούς ζωηρούς χαρακτήρες με πολύ χιούμορ, ενώ η βασική γραμμή του παραμυθιού και το φιλοσοφικό του μήνυμα μένουν καθαρά και διαυγή.
Σε ένα φανάρι του δρόμου έχει πιάσει πόστο ένας "Ξένος" που προσπαθεί να καθαρίσει τα τζάμια των διερχόμενων αυτοκινήτων. Καθώς η ώρα περνά, βυθίζεται όλο και περισσότερο στις αναμνήσεις του, ενώ, ταυτόχρονα, το φανάρι γίνεται ένα σταυροδρόμι όπου συναντιούνται άνθρωποι της νύχτας, της αγοράς, του δρόμου και της διανόησης, κουβαλώντας ταυτόχρονα θυμό αλλά και συμπόνια ο ένας για τον άλλον, σε έναν αντιφατικό συνδυασμό
Η ποίηση χρησιμοποιεί τη ποιητική φόρμα για να δημιουργήσει συγκίνηση. Απευθύνεται στο συναίσθημα και στην νόηση βάζοντας τον αναγνώστη να ταξιδέψει. Να μπει μέσα σε ένα καράβι σκέψεων, συναισθημάτων, ιδεών αποκτώντας βιωματική σχέση με την ζωή. Η ποίηση του Θα συναντηθεί στην δημιουργική αναζήτηση του γίγνεσθαι, της καθημερινότητας αλλά και στο όνειρο. Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει μέσω της τέχνης, μέσω ουσιαστικά της εσωτερικής ανάπτυξης του, τον κόσμο, αλλάζοντας βέβαια σιγά σιγά τους γύρω του και τελικά τον ίδιο του τον εαυτό! Η τέχνη είναι ένα ταξίδι ελευθερίας, αυτογνωσίας και ουσιαστικής παρουσίας μας πάνω σε αυτήν την γη!
Στη "Ρέπλικα" το στοίχημα είναι ακριβώς το αντίθετο: σε ένα έργο που η υπόθεσή του εντάσσεται στο φουτουριστικό, η πρόθεσή του είναι αμιγώς "θεατρική" και οι ηθοποιοί μέσω του λόγου και της κίνησής τους (και εδώ η κινητική φόρμα είναι εμφανής) καλούνται να μάς οδηγήσουν στην πραγματικότητα των ρόλων τους. Προς αυτήν την κατεύθυνση, και η απουσία ρεαλιστικών συσκευών (τηλεφωνική συσκευή, τηλεχειριστήριιο κ.ά.).
Η Νίκη Τριανταφυλλίδη από την αρχή της καλλιτεχνικής της ζωής υπήρξε ανήσυχο και ανατρεπτικό πνεύμα. Με μεγάλη πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο, με σκηνοθέτες και ηθοποιούς να ακουμπούν τα όνειρα τους και τις εμπνεύσεις τους στην δική της υποκριτική δεινότητα.
Στο σημερινό άρθρο έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε τον Καθηγητή Κινηματογράφου και Θεάτρου, σκηνοθέτη, σεναριογράφο, παραγωγό, αρθρογράφο, συγγραφέα και ποιητή, Χρήστο Ν. Καρακάση, τον οποίο και ευχαριστώ για την τόσο περιεκτική του συνέντευξή!
Ας γνωρίσουμε λοιπόν την προσωπικότητα του δημιουργού:
Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν γιατί πιστεύουν πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο να τη ζει κανείς. Άλλοι να σκοτώνονται για ιδέες ή αυταπάτες που τους παρέχουν ένα λόγο για να ζουν (αυτό που θεωρεί κανείς λόγο για να ζήσει αποτελεί συνάμα και έναν εξαίρετο λόγο για να πεθάνει). Το νόημα της ζωής είναι το πιο επείγον ερώτημα. Ένας κόσμος που μπορούμε να εξηγήσουμε ακόμη και με λανθασμένες δικαιολογίες είναι ένας κόσμος οικείος.
Ένα νέο βιβλίο ποίησης με τίτλο «Φωταύγεια» του Χρήστου Ν. Καρακάση από τις Εκδόσεις Κουίντα κυκλοφόρησε μέσα στον Σεπτέμβριο. Ο Χρήστος Καρακάσης είναι ένας δημιουργός που υπηρετεί την τέχνη και της εμφυσά τη δική του πνοή παράγοντας με υπομονή το έργο του. Τον γνωρίσαμε μέσα από τη σκηνοθετική του ιδιότητα καθώς και μέσα από τη σταθερή παρουσία του και την προσφορά του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι αρκετά χρόνια τώρα. Είναι η πρώτη φορά που καταθέτει έργο ποιητικό.
